کاوش موضوع تصویر ذهنی

تصویر ذهنی (به انگلیسی: Mental image)بازسازی دنیای فیزیکی دور از یک انسان در ذهن او است. این عمل، در بیشتر موارد، شامل تجربهٔ درک یک شیء، رویداد یا صحنه است که در واقعیت، قابل حس نیست. در برخی شرایط، تصویر ذهنی می‌تواند اثری مشابه تجربه واقعی داشته باشد. طبیعت این تجربه‌ها، چیزی که آن‌ها را امکان‌پذیر می‌سازد و عملکرد آن‌ها مدت زیادی در فلسفه، روان‌شناسی، علوم شناختی و اخیراً علوم اعصاب مورد بحث و پژوهش بوده‌است. بیشتر بررسی‌های فلسفی و علمی روی تصویر ذهنی بصری تمرکز دارد؛ ولی تصویر ذهنی می‌تواند شامل اطلاعات از هر منبع ورودی حسی از جمله تصویر شامه‌ای و تصویر سمعی باشد. گاهی چنین پنداشته می‌شود که برخی گونه‌های جانوران نیز قادر به تجربهٔ تصویر ذهنی هستند. به دلیل ماهیت درونگرای پدیده، شواهد بسیار کمی برای تأیید یا رد این دیدگاه وجود دارد. فیلسوفانی مانند جرج بارکلی و دیوید هیوم و برخی روان‌شناسان تجربی از جمله ویلهلم وونت و ویلیام جیمز ایده‌ها را عموماً تصویر ذهنی در نظر می گرفتند. امروزه اعتقاد گسترده‌ای وجود دارد که بیشتر عملکردهای ذهنی به عنوان مدل‌های ذهنی، نقش مهمی در حافظه و تفکر ایفا می‌کنند. ویلیام برانت استفادهٔ عملی از عبارت «تصویر ذهنی» را تا سخنرانی جان تیندال در سال ۱۸۷۰ با عنوان «استفاده علمی از تصویرسازی» ردیابی کرده‌است.... بیشتر در ویکی پدیا